Ο πιο βαθύς αντίκτυπος του Josef Albers στην ιστορία και την πρακτική της σύγχρονης τέχνης ήταν ο μετασχηματισμός της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και παιδαγωγικής, που πίστευε ότι ήταν το κλειδί για την ανάπτυξη ενός μελλοντικού κοινού για την τέχνη.

Ως δάσκαλος, ο στόχος του ήταν να «ανοίξει τα μάτια» των μαθητών διαταράσσοντας τις ριζωμένες συνήθειες αντίληψης και εξετάζοντας μορφές εκτός από τις συμβατικές συσχετίσεις τους, μειωμένες στα βασικά χαρακτηριστικά τους (γραμμή, σχήμα, υλικό, χρώμα).